top of page
Zoeken

10.Er mee leren omgaan

  • mieppy
  • 3 jul 2024
  • 4 minuten om te lezen

Het blijft bij mij een heet hangijzer. Ik doe ontzettend mijn best om zo

gezond mogelijk te leven, toch blijft het gebeuren dat mijn lichaam me in

de steek laat. Het gaat een periode beter en dan wordt het weer minder.

Ik weet dat dit bij iedereen (ook als je geen chronische ziekte hebt) in

meer of mindere mate zo is en toch blijf ik het lastig vinden. In 2019 ben ik

aan mezelf gaan werken. Mijn doel was om een soort balans te krijgen in

mijn leven. Wat ik toen heel snel heb geleerd is dat je eerst moet

beginnen om jezelf te leren kennen om het uiteindelijk gemakkelijker te

krijgen. Je moet eerst weten wat je als persoon belangrijk vindt en naar

welk doel je wil toewerken. Niemand heeft controle over wat er in je leven

gebeurt, maar wat je ermee doet heb je wƩl zelf in de hand. Al snel kwam

ik er achter dat ik heel graag controle heb. Maar je hebt maar over heel

weinig dingen controle in het leven. Je hebt alleen controle over hoe je

met dingen omgaat die je in je leven tegenkomt. Mijn coach Anke

(www.blikopverbinding.nl) heeft toen tijdens een van onze gesprekken

aangegeven dat ik moet rouwen om het verlies van mijn gezondheid. Ze

heeft me toen de 5 stappen van rouw laten zien. Daar ben ik dan ook

gelijk mee aan de slag gegaan. Daar heb ik van geleerd dat je door alle

gevoelens heen moet om uiteindelijk de gebeurtenis te verwerken. Er mee

leren om te gaan. Het mag er zijn!! Ik hoor vaak mensen zeggen dat je je

ziekte moet accepteren, maar in mijn ogen kan dit niet. Hoe kan je iets

accepteren dat nooit hetzelfde is. De ene dag kan iets wel, de andere dag

kan hetzelfde niet en een aantal dagen/ weken later weer wel.


Accepteren is : berusten in het feit dat je iets niet kan en daar

tevreden mee zijn.


Ik wil best dingen accepteren maar ik ben van mening dat er mee leren

omgaan een beter uitdrukking is. Dat is nu eenmaal de aard van het

beestje. Ik ga niet bij de pakken neer zitten en ik heb er een ontzettende

hekel aan als iemand in de slachtofferrol gaat zitten. Dit doen we allemaal

wel eens, maar anderen of bepaalde gebeurtenissen de schuld geven,

daar schiet je niks mee op. Ook al heb je niet alles zelf in de hand, dan nog

hoef je en kan je niet verwachten dat anderen dit voor je oplossen. Ook ik

heb in mijn leven wel een portie stress gehad waar ik niks aan kan doen.

En voordat ik mijn lieve coach Anke had, had ik altijd heel veel moeite en

ook niet de kennis om dingen goed te verwerken. De grootste en meest

heftige periode die ik tot nu toe heb meegemaakt is toen mijn moeder

redelijk plotseling is overleden. Ze had op 01 oktober 2020 een afspraak in

het ziekenhuis omdat ze zeer ernstige rugklachten had sinds een paar

weken. In het ziekenhuis hebben ze foto's gemaakt en daarop was te zien

dat ze longkanker had. Er zat een tumor in haar long ter grootte van een

mandarijn. Het was niet te opereren. Ze konden alleen proberen de tijd te

rekken. Binnen een aantal dagen ging ze echter zo snel achteruit dat ze op

11 oktober 2020 heeft besloten dat ze zo niet meer verder wilde. Kwaliteit

boven kwantiteit.12 Oktober is ze dan ook overleden. Dan begint het pas.

Een uitvaart regelen en alles wat erbij komt kijken. Doordat ik mentaal al

zoveel veranderd was merk ik wel dat ik er beter doorheen durfde en kon

​gaan. Het mag er allemaal zijn. Ik laat het allemaal gebeuren. Gelijk denk

ik aan de 5 stappen van rouw waar ik al eens eerder doorheen ben

gegaan. Ik heb in die tijd ook weer meer last van mijn MS klachten! Dit

voelt niet fijn maar ik kan het verklaren en er naar handelen. Ik doe dan

ook bewust een stapje terug zodra het kan, zodat ik in alle rust kan

herstellen en verwerken. Alleen dan kan ik weer verder. Ik weet dat hoe

rot het nu ook voelt, het weer beter wordt als ik door de emoties heen ga.

Alles laten gebeuren, dan gaat de zon weer schijnen. Nu zijn we al een

hele tijd verder en als ik terugkijk op die periode ben ik trots. Vooral als ik

zie hoever ik nu gekomen ben. Dat bewijst voor mij dat je met een

positieve, open-minded en open instelling je een heel eind komt. Laat je

emoties toe. Er is echt wel weer licht aan het einde van de tunnel..... Dus

mijn advies is gun jezelf de tijd en verwerk je emoties, want het leven is te

mooi om aan je voorbij te laten gaan!


=xxx=

Marieke


Benieuwd naar meer? Je kan me volgen via :


Ā 






Ā 
Ā 
Ā 

Recente blogposts

Alles weergeven

Commentaires


"Leef je leven zo mooi als je kan!"

© 2035 by Turning Heads. Powered and secured by Wix

bottom of page