36. Dankbaarheid

Vanaf het moment dat ik begon met het lezen van zogenaamde zelfhulpboeken kwam ik overal tegen

dat je moet leven in dankbaarheid. Maar wat houdt dit eigenlijk in? Tuurlijk weet ik wel wat dankbaar

zijn betekent want als je een beetje nadenkt weet je wel dat niet alles vanzelfsprekend is. Maar dan

weet je niet wat het betekent om in dankbaarheid te leven. Ik kan op dat moment echt niet zeggen

hoe het nu voelt om in dankbaarheid te leven. Ook in elk invul dagboek wat gebaseerd is op

zelfontwikkeling kom je het tegen. De vraag “waar ben jij dankbaar voor?” komt in elke van deze

dagboeken wel voor.

Iedereen die zo’n dagboek heeft of heeft gebruik zal dit wel bekend voorkomen. In het begin ging ik

dingen bedenken en dat vond ik niet zo moeilijk. Vol motivatie begon ik dan, er is nu eenmaal genoeg

om dankbaar voor te zijn. Ik begon met de dingen die de meeste van ons wel hebben, dat ik een dak

boven mijn hoofd heb, dat ik gezonde kinderen heb, dat ik een fijne relatie heb, dat soort dingen.

Maar na een tijdje kom je steeds terug bij dezelfde dingen. Op dagen waar je niet zo lekker in je vel zit

vond ik het eigenlijk heel raar. Ik was op die momenten dan helemaal nergens dankbaar voor, het zit

allemaal even tegen en dan moet ik ook nog ergens dankbaar voor zijn. Je vult dan het

standaardantwoord in want eigenlijk ben je die dag helemaal nergens dankbaar voor. Begrijp me niet

verkeerd, ik vind het wel een goede uitvinding hoor, daarom heb ik er zelf ook een. Maar om dit te

blijven volhouden is soms lastig. Vooral in de tijd dat het allemaal niet zo lekker loopt. Nu hoor ik je al

denken “maar juist dan is het belangrijk” en ja dat weet ik in mijn hoofd wel, maar op een dag dat

alles gewoon k*t voelt heb ik helemaal geen zin om dankbaar te zijn. En ook al voel je je dan niet

dankbaar dan is dat toch ook oké. Als ik teruglees in mijn “Zelfreflectie Journal “van Vertell?s kan ik

precies zien hoe ik op dat moment echt in mijn vel zat. Op het moment dat het niet goed ging staat er

bij de vraag “waar ben ik dankbaar voor? Namelijk iedere keer een heel kort antwoord en dan

meestal ook nog “voor mijn gezin en lieve mensen om me heen “. Dit is echt mijn

standaardantwoord. Terwijl er als het goed met me ging lange antwoorden en heel variërend. Van

mijn fysieke toestand tot het mooie weer die dag.

Toen ik eenmaal begon met mediteren merkte ik weer dat die dankbaarheid waarin ik zou moeten

leven weer terugkwam. En ja, ik ben zeker voor veel dingen dankbaar, maar het echt voelen deed ik

niet echt. Ook al dacht ik dat ik dit wel al deed. Ik weet nog dat ik op tijdens oud & nieuw ineens heel

hard moest huilen tijdens het nummer wat gedraaid werd “The Sound of Silence” gezongen door

Disturbed. Nu is het originele nummer van Simon & Garfunkel gedraaid tijdens de crematie van mijn

moeder. Maar het was niet direct het gevoel van verdriet waarom ik moest huilen. Ik heb er een paar

dagen over nagedacht en ik kon er niet de vinger op leggen wat het nu was waarom ik zo moest

huilen. Tot ik vandaag weer eens in het bos kon wandelen met de hond. Dit was een van de eerste

keren sinds mijn knieoperatie dat het weer ging. Ineens begon ik tijdens het wandelen weer te huilen.

En dan niet één traan maar echt vanuit de grond van mijn hart. Ik voelde me zo dankbaar dat dit weer

kon. En alles kwam dan ook weer naar boven. Ondanks dat ik het niet altijd makkelijk heb gehad, er

zijn aardig wat tegenslagen geweest. Vaak heb me afgevraagd waar ik dat allemaal aan verdiend had.

Maar nu ben ik zo dankbaar voor alle lessen die ik heb geleerd en zelfs de tegenslagen die er op mijn

pad zijn gekomen, want dat heeft me gebracht waar ik nu ben. Voor mijn idee kan ik nu genieten van

alles om me heen en van wie ik ben. Ik heb een geweldig gezin, vrienden waar ik op kan bouwen en

nee, ik kan helaas niet werken, maar hierdoor kan ik nu wel doen waar ik blij van word. Ik heb

talenten bij mezelf ontdekt waar ik anders waarschijnlijk niet eens aan gedacht zou hebben. Zoals

Johan Cruijff het zo mooi zei “elke nadeel heeft zijn voordeel”. Wat betekent dat aan iets wat

vervelend wordt ervaren ook een fijne kant zit. Het is maar net hoe je het bekijkt. Ik ben 100%

​

afgekeurd en kan niet werken, maar ik ben hierdoor dus wel altijd thuis geweest voor de kinderen, en

dat ben ik nog. Vanmorgen wilde ik met de hond in het bos gaan wandelen, waarop de jongste telg

zegt “mam, drink nog een kopje koffie en dan gaan we daarna samen de deur uit” Hij naar school, ik

naar het bos. Ik weet dat hij het fijn vindt als ik na of gelijk met hem wegga. Dit kan ik dan ook doen

want ik heb de tijd. En zo kan ik wel meerdere situaties bedenken waarin iets negatiefs ook wel een

positief ding heeft. Ik heb dus ook nog geleerd hoe het voelt om in dankbaarheid te leven. Hoe mooi

kan het nieuwe jaar beginnen!!

=xxx=

Marieke

Je kan me volgen via mijn website, Facebook en Instagram.

Website : www.mijn-stempel.com

Facebook:https://www.facebook.com/profile.php?id=61559843793827

Instagram: https://www.instagram.com/mijn_stempel/