top of page
Zoeken

75. Pick your battles

  • mieppy
  • 4 dagen geleden
  • 3 minuten om te lezen

Afgelopen weekend was weer eens fantastisch. Ik had er al langer naar

uitgekeken, het was het weekend van de Halloweentocht bij ons in het

dorp. We doen met de motorclub nu 3 jaar mee om de deelnemers het

stuipen op het lijf te jagen. Bij ons clubgebouw worden de engste creaties

gemaakt en verschillende leden doen mee als schrikkers. Het is veel werk

maar zó leuk om te doen. Op vrijdagochtend ben ik gaan helpen met de

opbouw van onze locatie. Er was al veel voorbereid en nu konden we gaan

opbouwen. Door de dag heen begon het langzaam allemaal op z’n plaats

te komen. Het begon er echt leuk uit te zien. Tegen 17.00 u ben ik

uiteindelijk naar huis gegaan. Door de harde wind en regen hadden we

maar voor de helft op kunnen bouwen en er werd besloten dat we

zaterdag ochtend verder zouden gaan. Toen ik thuiskwam was ik door en

door koud en ontzettend moe. De eerste MS-klachten kwamen dan ook

tevoorschijn. Ik ben eerst in een warm bad gaan liggen om het weer een

beetje warm te krijgen. Mijn lieve man zorgde voor het eten, dus toen ik

uit bad kwam kon ik eten en lekker op de bank. Tenminste dat dacht ik.

Want rond 19.30 u ging de bel. Mijn lieve man had afgesproken dat een

vriend nog een masker kon lenen voor de dag erna en hij nam gezellig zijn

vriendin mee. Zo kwam het dat we samen nog een drankje hebben gedaan

en uiteindelijk rond 23.30 gingen we naar bed.

Zaterdagochtend heb ik het rustig aangedaan. Want om 11.30 u werd ik

weer bij een vriendin verwacht die een lekkere lunch voor ons verzorgde

en ons zou schminken voor de Halloweentocht. Dus rond 14.00 uur mijn

kostuum aangedaan en dan richting de motorclub. Aangezien we op tijd

aanwezig waren konden we het nog rustig een doen. En toen de eerste

deelnemers kwamen was iedereen er klaar voor. De regel is echter dat we

de deelnemers niet mogen laten schrikken tot dat er iemand van de

organisatie langs komt. Zo kunnen kleinere of bangere kinderen ook

meedoen. Dit is minder leuk voor ons als schrikkers maar dan uiteindelijk

zien we de weerwolf (die is van de organisatie) aan komen lopen, dus dat

betekent dat we alle deelnemers die vanaf dan komen mogen laten

schrikken. Voor ons gevoel kunnen we dan los. Het is zo leuk om mensen

te laten schrikken. Het gegil en gelach is echt leuk. Zo rond 00.00 uur zijn

alle deelnemers langs geweest en gaan we met een paar schrikkers nog

een drankje doen is het plaatselijke café. Hier komen de schrikkers die

willen nog even bij elkaar en daarna lekker naar huis om in mijn bed te

kruipen. Het was geweldig maar ik heb wel net iets te veel alcohol gehad.

Zondagmorgen mocht ik dan ook de vruchten plukken van het te laat naar

bed gaan in combinatie met een katertje waardoor ik zuchtend en ​

kreunend mee ben gaan helpen met het opruimen van onze locatie. Ik

dacht dat de frisse lucht me wel goed zou doen maar ik kwam er al snel

achter dat dit niet het geval was. De andere opruimers waaronder mijn

lieve man hebben dan ook meerdere malen hard moeten lachen over hoe

ik erbij liep. Vooral toen mijn lieve man mij een broodje frikandel in de

hand duwde die ik na 2 happen maar weer aan hem heb teruggegeven

aangezien ik het met geen mogelijkheid weg kreeg. Eenmaal

thuisgekomen ben ik weer in bad gegaan en heb daar lekker liggen

dobberen. Dat heeft me wel goed gedaan. Voor de zekerheid 2

paracetamol genomen en op naar het volgende feestje. We hadden

namelijk nog een verjaardag. Gelukkig was het daar niet zo druk want ik

was al heel moe. Ik heb het op de verjaardag nog volgehouden tot 20.00

uur en ben toen naar huis gegaan en lekker op tijd naar mijn bed.


Dit was voor mij een heel druk weekend. Normaal plan ik echt niet zoveel

in die 2 dagen. Ik weet dat ik echt wel weer een week nodig heb om dit

recht te trekken. Het is echt een afweging die ik moet maken. Wil ik dit

doen terwijl ik weet dat ik hier last van ga krijgen? Het zogenoemde ‘pick

your battles’. Voor was dit een dikke JA!!



=xxx=

Marieke ​

ree

Je kan me volgen via mijn website, Facebook en Instagram





 
 
 

Opmerkingen


"Leef je leven zo mooi als je kan!"

© 2035 by Turning Heads. Powered and secured by Wix

bottom of page