8. Tijd voor actie

Nu heb ik dus een plan van aanpak en ben ik begonnen om me een andere levensstijl aan te

meten. In mijn hoofd tolt het soms met mogelijkheden. Ik besluit dan ook om een to do lijstje

voor mezelf te maken, maar ook een lijstje te maken met klachten. Zo kan ik na een tijdje

ook echt zien wat het met mijn lichaam doet. Mijn to do lijstje ziet er als volgt uit:

Vegetarisch/ Veganistisch dieet eigen maken (ik mag wel vis eten, dus eigenlijk

pescotarisch)

Medicijnen en voedingssupplementen op orde krijgen

Leren mediteren/ mindfulness eigen maken

Accepteren/ leren omgaan met het feit dat ik ziek ben

Weer gaan sporten -> een passend schema creëren

Stoppen met roken

Balans krijgen in mijn dagelijks leven

Doelen stellen

Als ik naar dit lijstje kijk krijg ik 2 soort gevoelens. Aan de ene kant ben ik super enthousiast,

aan de andere kant is het best beangstigend want wat nu als ik dit helemaal niet kan. Ik

vertel mezelf "ik moet dit gewoon gaan doen". Als stok achter de deur maak ik ook een

klachtenlijstje. Dat ziet er als volgt uit:

Extreme vermoeidheid

Wazig zien

Heel vaak hoofdpijn/ migraine

Klapper oor (dat is wanneer je oor heel snel op en dicht gaat en dan heel snel achter elkaar)

Licht in het hoofd (duizelig)

Last van evenwicht

Tintelingen in handen en voeten

Kou

Verdoofd gevoel in gezicht

Moeite met dingen onthouden

Moeite met beeldschermwerk

Moeite met uitvoeren huishoudelijk werk

Gevoel dat ik constant door mijn benen zak

Ik wil echt gaan zorgen dat al deze klachten weg gaan of minder worden. Ik heb dan ook

constant het gevoel dat mijn lichaam me echt in de steek laat. Ik probeer me uit alle macht te

​verzetten tegen de ziekte en dat is dan ook het eerste wat ik ga aanpakken uit mijn to do

lijstje. Laat nou net op dit moment iemand uit de buurt op zoek zijn naar iemand die haar kan

helpen met een opleiding NLP (neuro linguistisch programmeren). Dit is een hele belangrijke

stap voor mij geweest. Ik heb haar geholpen met haar opleiding, van daaruit is ze mijn coach

geworden en is het uitgegroeid tot een hele dierbare vriendschap. Tijdens 1 van de

gesprekken met mijn toen nog coach kom ik tot de conclusie dat ik niet alles alleen hoef/ kan

doen. In mijn hoofd is het een teken van zwakte of falen als je iets niet zelf kan. Zij heeft me

echter laten inzien dat ik aan het feit dat ik MS heb ik niks kan doen, maar wat ik met dit

gegeven doe is een keuze. En waarom moet je het alleen doen als er mensen zijn die je heel

goed willen en kunnen helpen. Dat heeft me echt een boost gegeven. Ik ga vanaf dit moment

er alles uithalen wat er in zit. Hulp vragen waar nodig, zelfhulpboeken lezen en uitzoeken wat

het beste voor mijn lichaam werkt.

1 voor 1 heb ik alles afgewerkt op mijn lijstje behalve het mediteren. Ik merk na verloop van

tijd dat ik met sprongen vooruit ga op fysiek gebied, ook zonder mediteren. Mijn lichaam

begint positief te reageren op alle veranderingen en klachten verdwijnen langzaamaan. Alle

inspanning is dus niet voor niets. Ik gebruik dan nog medicijnen. Echter zijn de bijwerkingen

in de loop der jaren erger geworden en leg ik het hele verhaal voor aan mijn neuroloog. Ik

geef aan dat ik in samenspraak met haar graag zou willen stoppen met mijn medicatie omdat

voor mijn gevoel de bijwerkingen van de medicatie erger zijn dan de kwaal. Mijn neuroloog

gaat akkoord op voorwaarden dat we na en half jaar na het stoppen met de medicatie, we

een MRI maken om er zeker van te zijn dat er geen verandering is in mijn ziektebeeld. Zo

gezegd, zo gedaan. Er zijn geen veranderingen na die 6 maanden, dus het werkt... Ga zo door en probeer het te finetunen wordt mijn motto. Ik voel me sterker worden. Natuurlijk gaat dit niet in een constant stijgende lijn naar boven maar het blijft wel stijgen.

=xxx=

Marieke

@ Facebook : https://www.facebook.com/profile.php?id=61559843793827

@ Instagram : https://www.instagram.com/mijn_stempel/