19. Bewegen is gezond

We weten allemaal wel dat het goed voor je is om te bewegen. Heel mijn leven ben ik redelijk

sportief geweest. Wat ik allemaal aan sport heb gedaan is: Volleybal, Voetbal, Tennis en ik heb heel

wat jaren paardgereden. Vanaf klein meisje van een jaar of 8 tot aan een jaar of 12 heb ik heel wat

uren doorgebracht op de manege bij ons in de buurt. Daarna ben ik gaan paardrijden bij iemand in

ons dorp tot ik een jaar of 16 was, toen werden andere dingen interessanter.

Ik heb altijd wel bewogen en was in voor alles wat sportief was. Als er in het dorp iets van een

zeskamp georganiseerd werd was ik erbij. Paardrijden heb ik weer opgepakt toen ik met mijn lieve

man ging samenwonen en dit heb ik nog gedaan na mijn diagnose. Al werd het wel moeilijker in

verband met energie. Door een harde val van een paard is het tot nu toe niet meer goed mogelijk om

paard te rijden, maar zeg nooit nooit.

Omdat ik toch merkte dat bewegen heel goed voelt voor zowel lichaam als geest ben ik gaan

fitnessen. Dit vond ik wel heel fijn vooral omdat ik zag dat ik vooruitging. Na een tijdje kon ik

oefeningen makkelijker volhouden en gebruik maken van zwaardere gewichten. Dan komt het

strebertje weer in mij naar boven. Ik ging ook dagelijks wandelen. Dit is echt heerlijk. De hond mee

en heerlijk naar het bos. Voor mij werkt dit heel goed. Het is fijn om even de tijd voor mezelf te

nemen, het werkt heerlijk ontspannend.

Ik heb wel even moeten zoeken naar een manier om te bewegen, want mijns inziens was sporten

alleen goed als je flink bezweet en uitgeput was naderhand. Echter was dit door de MS bijna

onmogelijk. Het heeft dan ook even geduurd voordat ik inzag dat bewegen in welke vorm en mate

dan ook voldoende is. Alle beweging is beter dan geen beweging. Dansen in je woonkamer, met je

kinderen tikkertje doen of als het kan een lekker stukje wandelen is al top! Het gaat erom dat je het

aanpast aan wat je op dat moment kan. Ik heb periodes gehad dat ik bijna dagelijks aan krachttraining

kon doen. En er zijn periodes dat ik een wandeling van 400 meter al een opgave vond. Ik vond het

moeilijk om dit te ervaren, had het gevoel dat mijn lichaam me steeds in de steek liet. Uiteindelijk

realiseerde ik me dat de doelen die ik mezelf oplegde veel te hoog waren. Ik staarde me blind op de

afgetrainde lijven die je dan in een reclame ziet. Maar was dat wel waar ik heen wilde?? Moet ik dat

dan wel als voorbeeld nemen ?? En is dat überhaupt haalbaar? Heb ik er alles voor over om dat te

bereiken?

Ik ben gaan nadenken over mijn doelen in het leven en kwam tot de conclusie dat ik graag wil

genieten van alle leuke dingen en ondanks dat ik het mooi en knap vind als een vrouw een afgetraind

lijf heeft, is dat niet wat ik wil. Toen ik dat had ontdekt ben ik me gaan afvragen wat ik qua beweging

dan wel wil en kan. En wat wil ik bereiken. Wandelen was wel een hele goede optie. Je kan het altijd

doen, het kost niks, je bent niet gebonden aan bepaalde tijden om te doen en het kan alleen maar

ook met een vriendin of collega. Ik ben begonnen met wandelen en in het begin kwam ik niet verder

dan ongeveer 1 kilometer. Wel merkte ik snel dat ik het wel heel fijn vond, muziekje op en lekker

even de buitenlucht in. Ik had me voorgenomen om me aan te wennen om dat iedere dag ff te doen.

Langzaamaan ben ik het gaan uitbreiden. Totdat ik ongeveer 12 kilometer per dag liep. Dit ging wel

maar dan moest ik wel andere dingen gaan laten. Ik denk dat dit de streber in me omhooghaalde. Ik

sloeg er duidelijk wat in door. Ik liep ook nog eens ontzettend hard. In het dorp hoorde ik regelmatig

“jeetje dat is geen wandelen meer wat jij doet “. Maar goed, ik weet van mezelf dat ik nogal eens wil

doorslaan in dingen.

Doordat ik knieklachten had (hier ben ik in het verleden al vaker aan geopereerd) kon ik niet meer zo

snel en ver lopen. Inmiddels ben onder behandeling van een orthopeed en alweer 3 x geopereerd

aan mijn knie. Ik heb een knieprothese en daardoor moest ik weer opnieuw beginnen met het

opbouwen van het wandelen. Ik liep elke dag een rondje met de hond door het bos en dit deed me

erg goed. Ik loop dan rustig en ontspannen. Regelmatig maakte ik gebruik van een wandelmeditatie

van Meditation Moments. Ik pas mijn wandelingen aan op mijn lijf. Soms zijn ze langer en soms

korter. Het is ook afhankelijk van wat ik de rest van de dag nog moet doen.

Nu ben ik op dit moment weer even niet in de gelegenheid om te wandelen of te sporten (dit heeft

overigens niks met mijn MS te maken). De reden daarvoor ik een val van de trap waardoor ik weer in

de lappenmand zit. En ik moet toegeven dat mij dit enorm frustreert. Maar gelukkig weet ik ook dat

dit tijdelijk is. Wanneer het weer mag zal ik zo snel mogelijk weer beginnen met het opbouwen van

mijn wandelingen. Ik mag van mijn orthopeed nu echt niet te veel bewegen en merk dat me dit geen

goed doet, zowel fysiek als geestelijk. Dan blijkt maar weer hoe belangrijk bewegen is voor je lijf.

Mijn tip is dan ook: probeer iets te vinden wat inspanning maar ook ontspanning geeft, op die manier

is het goed vol te houden. En pas de intensiteit aan op wat je lichaam aan kan. Doe vooral wat je leuk

vindt. Lukt het even niet om te sporten, dans dan op het leuke nummer wat je thuis op de radio

hoort. Staar je niet blind op wat andere kunnen of doen maar doe vooral wat jij kan!

=xxx=

Marieke

Je kan me volgen via mijn website, Facebook en Instagram.

Website : www.mijn-stempel.com

Facebook:https://www.facebook.com/profile.php?id=61559843793827

Instagram: https://www.instagram.com/mijn_stempel/